Kaskatı protokol, yumuşacık Buika!

Konserler vardır, etkisi sözcüklere sığmaz! Sahnedeki şarkıcıyı veya topluluğu resmedersiniz; çalınıp söylenen şarkıları not düşersiniz...
'İyiydi, harikaydı' falan dersiniz ama...
Konser boyunca yaşadıklarınızı aktarmak için çok cılız kalırlar.
Yıllar önce İstanbul Açıkhava'daki Miles Davis konserini hatırlıyorum.
Sözcükler ne kalbimizi esir alan güçlü ritmi, ne surdinli trompetin tatlı bir mırıldanmayı andırışındaki güzelliği anlatabilirdi!
Hele bir saat boyunca sırtı bize dönük ve sanki hiç orada değilmişiz gibi çalan ustanın birden dönüp gözlüğünü çıkartışı ve tek tek hepimize bakışı vardı ki, o sırada hissettiklerimizi bir türlü yazıya dökememiştim!
Böyle başka konserlerim de vardır!
Roskilde festivalinde Iron Maiden, Efes Celsus'ta Zubin Mehta yönetiminde Maggio Musicale Fiorentino konserleri mesela...
Geçtiğimiz pazartesi akşamı Çeşme Kalesi' nde dinlediğim Concha Buika konseri de böyleydi işte!


Yazının devamını okumak için tıklayın

Orjinal Köşe Yazısına Git