Yazmak...
Beni mutlu edebilen belkide ender eylemlerden biri...
Yazmak....
Kendime güvenimi getiren en olgun işlerden biri...
Ve yazmak...
HAYAT gibi....
Kelimelerle aramın iyi olduğunu sanırım lisedeyken farkettim. İlk kez aşık olduğumu zannettiğimde hemen kağıda kaleme sarılmam yapabildiğim tek şeydi o zamanlar. Anladım ki ben bir tek yazarken utanmıyordum. Ben bir tek yazarak döküyordum hislerimi kağıda..
O zamandan bu zamana hiç vazgeçmediğim şeydir yazı yazmak.. Ben her şeyi karalarım kağıda.. Aşkı, mutluluğu, ölümü, üzüntüyü, gündemi, siyaseti... Her şeyi ama her şeyi.. Şimdi karşıma böyle bir fırsat çıkmışken göz ardı edemedim.. Zira ben her fırsatı değerlendirenlerden değilim..
Velhasıl artık yazdıklarımı koyduğum yeşil renkli dosyamı dolaptan çıkarmanın zamanı geldi sanırım. O dosyada hayallerim saklı, o dosyada umutlarım, yaşadıklarım saklı...
Hayat telaşesine düştük çoğumuz, her gün bir diğerinin tekrarı gibi. İş, ev,çocuk.. vs.. ama bu kalabalık hayattan arada bir zaman çalıpta bir yudum yazı yazmak sanırım beni kendime getirecek... O zaman hepinize 'MERHABA'...
Saygılarımla....
