Her birimiz bir tarafından tutmuşuz dünyayı.. Kimileri hızla ilerliyor, kimileri ağır ağır. Kiminin ilerlemesi için fırsatları var, kimisinin hiç imkanı yok. Kimi dünyanın en güzel yerlerinden tutunmuş, kimi en ücra ve pespaye yerlerinden..
Hepimiz insanız. Hepimiz kan, kemik, sıvı, doku ve organlardan yapılmışız. Hepimizde kalp, beyin ve diğer hayati organlar var. Kimilerimiz yüksek IQ ile yaşarken kimileri doğum sakatlıkları ile hayata devam etmek zorunda. Bazıları sağlıklı doğup, hastalıklı yaşıyor. Kimileri ölümden dönüyor, mucizeler yaşıyor. Hiç beklenmedik anda insanın başına “HAYAT” geliyor!
Peki ne yapıyor bunlara karşı insanoğlu? Kimisi gülümsüyor, kimisi nezaketi elden bırakmıyor, kimisi tevekkül ediyor, kimisi şükrediyor.. Bazıları asileşiyor, isyan ediyor, inkar ediyor..
Hiç birşeyin sürekli olmadığını unutuyoruz aslında! Bugün birinin başına gelen şey yarın ötekine olabilir, bunu biliyoruz ama unutuyoruz! Herşeyin gelip geçici olduğunu unutmasak, daha olumlu ve ılımlı olacağız belki de.. Dolayısıyla daha dengeli ve doyumlu bir hayat yaşayamak mümkün olacak.. İyilerden daha çok, kötülerden daha az görmek de olası.. Muhtemelen daha çok kapı açmak var sonrasında, daha çok gönül vermek, daha çok köprüler yapmak, daha az duvar örmek. Daha çok paylaşmak, huzur ve barış için uğraşmak.. Daha çok iyimserlik, daha az karamsarlık.. Her şeyin gelip geçici olduğunu unutmasak, belki yaşanası olacak dünya!
