Süleyman AKDOĞAN

Tarih: 19.11.2014 21:50

Ne çektin be cehalet!

Facebook Twitter Linked-in

 Dünyanın önde gelen şirketlerinden Pearson yaptığı “Okuma Yazma Projesi” nin  (Project Literacy) sonuçlarına gore dünya cahillerden çekiyor. Cahiller olmasa dünyanın 1.19 trilyon dolar daha fazla değer üretebileceğini söyleyen rapor, cehaletin hemen her ülkenin problemi olduğunu söylüyor. Bu rapora gore Amerika’da 32 milyon insan okuma yazma bilmiyor, İngiltere’de her beş çocuktan biri ilkokuldan terk ve hayatlarını okuma yazma bilmeden devam ettiriyor. En fazla okuma yazma bilmeyen ülkeler sırasında Hindistan 287 milyon yetişkinle ilk sırada.

 

Cehaletin aşılmasının  ABD ekonomisine 301 milyar dolar katkı sağlayabileceği tahmin edilmekte ve  Çin 135, İngiltere  127, Avusturalya  16, Brezilya 27 , Hindistan 54 milyar dolar değer üretebilecek. (Star Gazetesi, 6 Ekim 2014).

 

Verilerin kendi içinde çelişkili olduğunu hemen belirtmeliyim. Mesela, cehalet oranı en fazla olan Hindistan’ın daha fazla milyar dolar değer üretmesi gerek.

 

Projec Literarcy, cehaletle   mücadele eden bir organizasyon ve dünyanın probleminin belirli oranda okuma yazma bilmeyen insanlardan  kaynaklandığını düşünüyor. Bu problemi aşmak için ciddi bir çalışma içinde oldukları söylenebilir. Emeklerine saygı duyduğumu belirtmeliyim. Yillardır eğitimin içinde biri olmama rağmen, onların gittikleri yerlerin hiç birinde  bu maksatlı  bulunmadım. Bu konuda bu oluşumun gönüllülerinin çektiği hiç bir sıkıntıyı çekmedim.

 

Ancak yukarıdaki bilgiler neticetisinde bir kaç eleştirim olacak.

 

İnsan tabii ki okuma yazma bilmeli ve bu nimetten istifade edebilmeli. Fakat, okuma yazma  önemli olduğu kadar okuma yazma bilenin ne okuduğu da önemli. Özellikle günümüz okul düzeninde insan okudukça bencilleşiyor. Okulların kendine yüklediği hedef dahilinde insan kendi dahil herkese karşı duyarsızlaşabiliyor. İnsan her gün okuyor, bilgisini artırıyor. Belki, başka insanların ihtiyacını giderebileceği farklı organizasyona katılabiliyor. Çalışıyor, çabalıyor. Sonunda “BEN “ yaptım diyor. Çevresinden gelen bir kaç tebrikle mutlu olabiliyor. Tebrikler kesilince bunalıma giriyor.

 

Okuma yazma bilmeyen belki çok acıklı durumlarda yaşıyor, belki bilmeden ekonomiye, doğaya, başka insanlara zarar veriyor. Ancak, bu zarar asla bilen ve yukarıdaki beklentiler içinde  olan birinin yaptığı zarar kadar olamaz.

 

Mesela, okuma yazma bilmeyen birey asla bir atom bombası icat edemez. Silah üretemez. Uyuşturucu çetesinin, terör örgütünün başı olamaz. Organ kaçakçılığı yapamaz. Nitelikli dolandırılık yapamaz. Bir kitap yazarak insanlığı düşünceleriyle zehirleyemez. Yalan bir haber yaparak masum insanları karalayamaz.

 

Kim bilir sizin aklınıza neler geliyor.

 

Sonuç olarak, İnsan okuyup yazmalı, ancak bu insan olmaya yetmez.  Bütün suçlar okuma yazma bilmemekten kaynaklanmıyor. Cehalet çaldığımız minarelerin kılıfı olmamalı.

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Orjinal Köşe Yazısına Git
— KÖŞE YAZISI SONU —