Geniş aile yapısı zaman içinde ortadan kalkarken yerini çekirdek aile modeline bıraktı.
Şehir hayatında oto kontrol de kalkınca insanlar daha bir özgürleşti.
Bu özgürleşme daha çok manevi ve milli değerlerimizin dejenerasyonu şeklinde oldu.
Aile bağları zamanla zayıfladı sonra Türk aile yapısı çökmeye başladı.
Televizyonların yaygınlaşması, internet teknolojisinin evlerimize ve ceplerimize girmesiyle bu yozlaşma devam etti.
Televizyonlarda yayınlanan ve ahlaki anlayışımızı, aile yaşantımızı ve davranışlarımızı değiştirme amaçlı programlar onlarca yıl devam etti.
İnsanlarımız yeni bir yaşam tarzına yönlendirildi.
Son zamanlardaki evlilik türü programlarla işin çivisi çıktı.
Para tek meta haline getirildi. Her türlü rezilliği sergileyen yarışmacılar baş tacı edildi. Kendilerine özel senaryolar yazıldı.
Bir taraftan geçim sıkıntısı çekilirken diğer taraftan sadece güzel ve yakışıklı olmasından başka hiçbir özelliği olmayanlar şöhret basamaklarında tırmanmaya başladı.
Kendini güzel ve yakışıklı gören gençler şöhrete doğru yelken açtı.
Sunulan yeni yaşam tarzına özenen insanlar mutluluğu başka yerde arar oldu.
Aile yapısı çatırdamaya başladı. Boşananların sayısı arttı.
Manisa bu illerin başını çekti.
İnsanlar mutsuz ve huzursuz edildi. Huzursuz insanlar zamanla öfke küpüne döndü.
Evde kavga, gürültü derken iş şiddete dönüştü. Şiddet sonucu ağzı burnu dağıtılan kadınlar gazete ve televizyonlarda yerini alırken kadın cinayetleri sayısında artış oldu.
Şiddet gören kadınlar için ŞÖNİM ( Şiddeti Önleme ve İzleme Merkezi) çabalarıyla çoğu şehrimizde “Kadın Sığınma Evleri” açıldı.
Çok da iyi oldu. Şiddet gören kadınlar bir nebze olsun nefes aldı.
Şiddet uyguladığı gerekçesiyle çok sayıdaki erkek değişik sürelerle evlerinden uzaklaştırıldı.
Bunun yanında çok sayıda erkek de şiddet mağduru olmaya başladı.
Mahkeme kararlarıyla evlerinden uzaklaştırılan erkeklerden bir kısmı, şiddet mağduru erkekler ve çeşitli nedenlerle sokağı mesken edinen erkekler büyük sıkıntılar yaşıyor.
Bunların ne bir aileleri, ne de başlarını sokacakları bir yuvaları var.
Kış mevsimi bunlar için büyük bir kâbusa dönüşüyor.
Kediler ve köpekler için barınma merkezlerinin açıldığı günümüzde eşinden şiddet gören, evden uzaklaştırılarak mağdur olan ve sokakta yaşamak zorunda kalan ve huzur evine yerleştirme şartlarını taşımayan 18-60 yaş arası erkekler için erkek sığınma evi açılması çağdaş bir hizmet olarak sunulmalıdır.
Bazı illerimizde açılmasına rağmen Manisa’da açılmayan bu tür evleri belediyelerimiz mi açar, kaymakamlıklarımız ya da valiliğimiz mi açar bilemiyorum.
Evsiz mağdur durumda olan erkekler için “ Erkek Sığınma Evlerinin” açılması gerekiyor diye düşünüyorum.
Teklif benden takdir idarecilerden.
Kalın sağlıcakla.
27.10.2016
Gürbüz Battal
