'Söyleşi bir insan hakkında gerçeği öğrenmek için en sefil yoldur... Kimse kendisiyle bir gazetecinin söyleşi yapmasından hoşlanmaz ama hayır da diyemez! Çünkü söyleşi yapacak kişi onu mahvetmeye kararlıysa bile nazikçe sokulur!..'
Bu sözler kimin, biliyor musunuz?
Samuel Langhorne Clemens'in...
Ya da onu tanıdığımız adla söyleyelim; Tom Sawyer'ın, Adem'le Havva'nın Güncesi'nin, Huckleberry Finn'in Maceraları'nın yazarı Mark Twain'in bu sözler.
Yani 'her zaman doğruyu söyle; sonra ne dediğini hatırlamak zorunda kalmazsın' diyen adamın...
Geçenlerde Mark Twain Vakfı yazarın 1910 yılındaki ölümünden beri elyazması olarak arşivde bekleyen bir metnini gün ışığına çıkardı.
On sayfalık fakat yarım kalmış makale 'Söyleşiye dair' (Concerning The Interview) adını taşıyordu.
Hayatı boyunca dergilere, gazetelere sayısız söyleşiler vermiş, Twain gibi zeki ve nüktedan bir adamın bile söyleşiler sırasında ve sonrasında ne sıkıntılar çektiği bu makaleden anlaşılıyordu.
